خطرناک‌تر از ترامپ
یکی از ویژگی‌های مهم و مؤثر ترامپ، ایجاد خدشه جدی به «قدرت نرم» ایالات‌متحده با انجام یکسری از اقدامات بوده است که با روی کار آمدن احتمالی بایدن در کاخ سفید، همان اقدامات با پوشش زیبا انجام خواهند شد؛ یعنی عدم تغییر در رویکرد تجاوزگرایانه آمریکا ولی به صورتی که قدرت نرم این کشور نیز افزایش پیدا کند.
درواقع می‌توان عرصه دوم را این‌گونه جمع‌بندی کرد که با نگاهی خوش‌بینانه و غربگرایانه، حضور افرادی مانند «تولسی گبارد» و برنی سندرز ممکن بود مسیری به سمت کاهش موقتی برخی فشارها از روی ایران و زمینه‌سازی در نظر گرفته شود که با برخی تحلیل‌های مبتنی بر «هزینه – فایده»، به انجام برخی تعهدات پیشین از سوی ایران بی‌ارزد اما حتی با همین نگاه خوش‌بینانه و غربگرایانه هم نمی‌توان هیچ آینده‌ای غیر از همان «نابودیِ مرحله‌ای ایران» در سیاست‌های کاخ سفیدِ بایدن، متصور بود.
از نگاه راهبردی و در دیدگاه مقامات آمریکایی، بایدن، ترامپِ بدون ایرادات است.
